- کلینیک گیاه پزشکی
- آزمایشگاه خاکشناسی
- مدیریت باغات پسته
گوجه فرنگی از سبزیجات مهم خانواده سولاناسه است که به صورت وسیعی در سرتاسر جهان در شرایط مزرعه و گلخانه کشت و تولید میشود. در سالهای اخیر تقاضا برای کشت گوجه فرنگی در مزرعه و گلخانه به دلیل ارزش غذایی بالا و مصرف زیاد این محصول، در سرتاسر جهان افزایش چشمگیری یافته است. کشت گوجه فرنگی گلخانه ای در گلخانه نسبت به محصولاتی مانند خیار و کاهو راحتتر است و آمار نشان دهنده عملکرد بالای این محصول در گلخانه میباشد. تولید اساسی محصولات گلخانه ای بستگی به کنترل مطلوب عوامل محیطی مانند دما، نور، رطوبت و دی اکسید کربن دارد.
رطوبت بسیار بالا، موجب اختلالات فیزیولوژیکی در نتیجه فقدان جذب مواد غذایی بویژه کلسیم از خاک و توزیع آن در نقاط رشد گیاه میگردد.
مقدار عملکرد محصول در گلخانه با توجه به نوع فصل رویش تحت تاثیر شدت و مدت نور قرار دارد.
درجه حرارت بالا عارضه رسیدگی غیر یکنواخت میوه را تشدید میکند.
غنی سازی گلخانه با دی اکسید کربن امری مهم در بهبود عملکرد است.
گوجه فرنگی گیاهی روز خنثی است و مدت زمان 16-12 ساعت، نیاز نوری آن را برطرف میکند. شدت نور به غیر از روزهای ابری زمستان، در بقیه مواقع کافی است و برای رشد و عملکرد گوجه فرنگی محدود کننده نیست. در مناطقی که ساعات نوری کافی نیست باید کمبود نور با روشهای زیر جبران گردد:
دما
دمای مورد نیاز برای تولید نشاء گوجه فرنگی در روز 26-21 درجه سانتی گراد و در شب 5-4 درجه سانتی گراد کمتر از روز است. در مرحله گلدهی و تشکیل میوه، حداقل دمای لازم شبانه 15 درجه سانتی گراد است. به طور کلی دمای مطلوب برای گلدهی 30-25 در روز و 20-16 درجه سانتی گراد در شب است. میوه دهی در دمای بین 24-18 صورت میگیرد و دمای بالای 30 درجه گرده افشانی و میوهدهی را به شدت کاهش میدهد. دمای بستر کاشت نیز اهمیت زیادی دارد و بهترین رشد و عملکرد در دمای 20 درجه سانتی گراد است.
در ایران توزیع هوای گرم از طریق بخاری انجام میشود که هوای گرم را با فشار داخل تونل های پلاستیکی سوراخ دار میدمند. استفاده از پرده های نگه دارنده حرارت در گلخانه به خصوص هنگام شب در مناطق سرد رایج است. این پردهها در روز به صورت اتوماتیک بسته میشوند. در فصول گرم بسته به شرایط اقلیمی منطقه، باید سیستم مناسبی جهت کاهش درجه حرارت داخل گلخانه و تخلیه حرارت طراحی گردد. سیستم فن و پد برای خنک کردن گلخانه در مناطق خشک و نیمه خشک روشی کارامد است.
رطوبت
به طور متوسط حفظ رطوبت در حدود 60 تا 70 درصد برای گلخانه گوجه فرنگی مطلوب است. در رطوبت های بالاتر، نیاز به تهویه بیشتر است. در کشت زمستانه وجود رطوبت اضافی یکی از چالش های مدیریتی است. گوجه فرنگی طیف وسیعی از رطوبت نسبی از خیلی کم تا خیلی زیاد را تحمل میکند اما در این شرایط مشکلات فیزیولوژیکی و پاتولوژیکی زیادی برای گیاه به وجود می آید.
رطوبت نسبی بالا در روز، تشکیل میوه را افزایش میدهد اما موجب بروز بیماری های قارچی مثل بوتریتیس میگردد. در فصل زمستان افزایش تهویه، به منظور کاهش رطوبت مشکل است زیرا باز کردن دریچه ها، موجب کاهش شدید دمای گلخانه میشود. بررسی ها نشان داده که درصد رطوبت بالا موجب اختلالات فیزیولوژیکی در نتیجه اختلال در جذب کلسیم و توزیع آن در گیاه شود.
دی اکسید کربن
تغییر مقدار دی اکسید کربن در شرایط مزرعه غیرممکن اما در گلخانه قابلیت کنترل دارد. در صورت وجود نور و حرارت کافی و تهویه مناسب، غنی سازی گلخانه با دی اکسید کربن موجب بهبود عملکرد میشود. حداکثر غلظت اقتصادی دی اکسید کربن در گلخانه 1000 پی پی ام است. درصورت ضرورت تهویه، غلظت دی اکسید کربن کاهش پیدا میکند. اما به طور کلی افزایش غلظت دی اکسید کربن بالاتر از 340 پی پی ام در طول فصل رشد مفید خواهد بود. در گلخانه ها تولید دی اکسید کربن از طریق سوزاندن گازهایی مانند متان، بوتان و پروپان انجام میشود.
برای کسب اطلاعات بیشتر و دریافت مشاوره تخصصی در زمینه انواع سموم کشاورزی و کود کشاورزی شما می‌توانید با ما تماس بگیرید. و همچنین برای دانلود جدول تغذیه گوجه فرنگی گلخانه ای کلیک کنید
همه حقوق مادی و معنوی وب سایت برای شرکت کیانمهر محفوظ میباشد.طراحی و توسعه توسط کیا دیتا
